Hoofdstuk 3 | De status quo van de enige wereld die we hebben

illustraties-vooruitkijkenvoorvergevorderden-14

Samenvatting

De wereldbevolking groeit nog steeds razendsnel en iedereen moet ergens leven. Dat vreet energie en die halen we voornamelijk uit fossiele brandstoffen. We produceren meer dan genoeg eten, drinken en spullen voor iedereen, maar de rijkdom is waanzinnig slecht verdeeld. Als we iets niet meer nodig hebben gooien we het weg in plaats van het te recyclen. De gevolgen zijn beangstigend: onze moederplaneet vervuilt en verwarmt in een razend tempo en ondertussen overschrijden we voortdurend de grenzen van onze onverdraagzaamheid. Maar weinigen van ons lijken dat te willen inzien.

Filmpje kijken?

Ieder subhoofdstuk van dit boek bevat naast interessante boekreferenties ook QR-codes die linken naar TED(x)-video’s die dieper op de materie ingaan. Dit zijn ze:

3.1 Van zeven naar elf miljard in vijf minuten

Het is lastig om ons een voorstelling te maken van hoe snel de bevolking groeit. Ieder nieuw mens moet wonen, eten en drinken en voegt iets toe aan de enorme afvalberg die ons dreigt te overspoelen.

3.2 Voetafdrukken in de Aarde: plastic soep

De uitvinding van plastic heeft de mens technologisch een flink eind vooruitgeholpen. De plastic soep in onze zeeën en oceanen daarentegen zet het milieu een grote stap achteruit.

 

3.3 Een vijand van ons allemaal

Het principe van de gemeenschappelijke vijand kan ook worden toegepast op klimaatverandering. Daarvoor moet echter wel de gehele mensheid in beweging worden gebracht.

 

3.4 Alle gekheid op een stokje

Als Sinterklaas niet bestaat, waar moeten we dan nog in geloven? Over hoe bijgeloof onze onwetendheid stimuleert en de gang naar volwassenheid van de menselijke soort vertraagt.

 

3.5 De som van alle angsten

Als wij onszelf compleet vernietigen, wie moet er dan rapporteren over ons armzalige bestaan? Waarom de combinatie van technologie, onverdraagzaamheid en bijgeloof het voortbestaan van de mensheid bedreigt.