Samenvatting

Het is heel erg confronterend als je je probeert voor te stellen hoe onvoorstelbaar onverschillig het universum over ons is. Over vijf miljard jaar dooft de Zon uit, zwelt op en verzwelgt het complete planetenstelsel. Over een miljard jaar is ze al te heet, verdampt al het water en dan wordt het leven op Aarde onmogelijk. Iedere 25 miljoen jaar klapt een meteoriet op onze planeet, supervulkanen kunnen ieder moment uitbarsten en dit soort rampen zijn groot genoeg om massa-extincties te veroorzaken. Alsof dat nog niet erg genoeg is, bezitten we de technologie om onszelf duizenden keren te vernietigen en veroorzaken overbevolking, verspilling en uitputting enorme milieuvervuiling en klimaatopwarming.

Filmpje kijken?

Ieder subhoofdstuk van dit boek bevat naast interessante boekreferenties ook QR-codes die linken naar TED(x)-video’s die dieper op de materie ingaan. Dit zijn ze:

1.1 Het onvoorstelbaar onverschillige universum

Bij de geboorte van onze Zon is de basis gelegd voor ons bestaan. Maar onze ster heeft ook een sterftedatum en op die dag verdampt onze planeet volledig.

 

1.2 De dreiging komt van buiten

De Aarde draagt talloze littekens van haar ruimtegeschiedenis. We doen er goed aan om te leren van de impact van deze ruimtekeien want voor je het weet zijn we zelf aan de beurt.

1.3 De kolkende Aarde

Als het gevaar niet van buiten komt dan komt het wel van binnen. Voor Moeder Aarde zijn supervulkanen niet meer dan een scheet in de geschiedenis. Voor ons kunnen ze het einde betekenen.

1.4 De schaduwkant van onze technologie

Het is ongelofelijk hoe serieus de mens bezig kan zijn met haar eigen noodlot. Er is geen grotere idioterie denkbaar dan Gegarandeerde Wederzijdse Vernietiging en onze technologie maakt het mogelijk.

 

1.5 Wat we onszelf aan doen

Alsof de talloze dreigingen van Moeder Natuur nog niet genoeg zijn maken we ons bestaan op Moeder Aarde onmogelijk. Voor je het weet zegeviert de onverschilligheid en zijn we overbodig.